Jak co roku – tu pozycje z lat 2021 i 2020 – przedstawiam kilka książek o/wokół kuchni, które mnie w tym roku z różnych powodów zainteresowały. Nie jest to ranking, bo książek wychodzi zbyt dużo, bym dawała radę je ogarnąć – marzę o kilku dniach spokoju, kiedy to mogłabym porządnie przeczytać choćby te, które posiadłam i dotąd tylko przejrzałam. Nie oszukujmy się też – najważniejsza była dla mnie w tym roku moja własna książka 🙂

Magdalena Tomaszewska-Bolałek, Tradycje kulinarne Norwegii, Hanami 2022

Bartek Kieżun, Ateny do zjedzenia, Buchmann 2022

Dwa najważniejsze dziś chyba nazwiska jeśli chodzi o literaturę podróżniczo-kulinarną kontynuują swoje wyprawy w dwóch przeciwnych kierunkach. Magdalena Tomaszewska-Bolałek eksploruje północ (wcześniej były już Finlandia i Szwecja, przed nami Dania i Islandia), Bartek Kieżun zaś – Śródziemnomorze, i tak po Italii, Portugalii, Hiszpanii i Stambule przyszła kolej na Ateny. Ci autorzy to znak jakości sam w sobie i zawsze warto ich czytać – nie mam nic do dodania.

Luca Cesari, Historia makaronu w dziesięciu daniach, przeł. Mateusz Kłodecki, Znak Koncept 2022

Niewiele mnie tak irytuje w kulinarnych dyskusjach jak puryzm spod znaku „śmietana w carbonarze to zbrodnia”, zwłaszcza kiedy nie jest on poparty rzetelną wiedzą. Luca Cesari w swoich opowieściach o słynnych daniach makaronowych – od tortellini do carbonary – rozbraja narosłe wokół nich mity, uważnie przyglądając się historycznym źródłom. Jego kulinarne śledztwa czyta się z wypiekami na twarzy.

Przepisy Paula Tremo, oprac. Jarosław Dumanowski, „Monumenta Poloniae Culinaria, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, 2022

Kolejny tłum z redagowanej przez profesora Jarosława Dumanowskiego serii „Monumenta Poloniae Culinaria” to przepisy kucharza Stanisława Augusta, Francuza Paula Tremo, który zrewolucjonizował barokową wizję kuchni dworskiej, wprowadzając do niej nowe techniki, francuskie trendy i oświeceniową myśl naukową. Przepisy twórcy obiadów czwartkowych, jak zwykle w doskonałej naukowej edycji, to pozycja dla nieco bardziej zaawansowanych amatorów historii kuchni.

A. J. Liebling, Między posiłkami. Apetyt na Paryż, przeł. Anna Arno, Próby 2022

A.J. Liebling był amerykańskim dziennikarzem związanym z redakcją „New Yorkera”, którego wspomnienia z Paryża Between Meals: An Appetite for Paris ukazały się w 1959 roku. Dziś, dzięki wydawnictwu Próby i przekładowi Anny Arno, mamy możliwość spotkania z tym odrobinę staroświeckim, uroczym i erudycyjnym tekstem, a także z fascynującym Paryżem, którego już nie ma, i klasyczną – choć niekoniecznie stereotypowo wyrafinowaną – francuską gastronomią. Czytając, mam jednocześnie apetyt na przekłady innych klasyków literatury kulinarnej: czy kiedyś przeczytamy po polsku choćby M.F.K. Fisher?

Francois-Regis Gaudry, Italia na talerzu, przeł. P. Łapiński, A. Weksej, A. Dywan, Znak Koncept 2022

Kilka lat temu kupiłam ogromny album Gaudry’ego o kuchni francuskiej, który szybko stał się jedną z moich ukochanych książek kulinarnych. Jako jednak, że Włochy cieszą się u nas większą popularnością, wydawnictwo Znak Koncept postawiło na przekład późniejszej pozycji, właśnie o Italii. To książka-cegła i ksiażka-inwestycja, ale też najlepszy prezent, jaki możecie sprawić komuś, kogo kuchnia włoska naprawdę fascynuje. Wspaniale pomyślana, pięknie ilustrowana, bogata w treści, ciekawostki i przepisy – będziecie do niej wracać w nieskończoność.