Świat jest pełen zagadek. Kto zbudował Stonehenge? Czy Atlantyda naprawdę istniała? Kim był Kuba Rozpruwacz? I kto jako pierwszy usmażył frytki? Smażone ziemniaczane patyczki wydają się oczywistym elementem diety człowieka zachodu, perfekcyjnym dodatkiem do befsztyków we Francji, muli w Belgii, hamburgerów w Stanach i smażonej ryby w Wielkiej Brytanii. Choć mają mnóstwo kalorii, trudno wyobrazić sobie bez nich życie – tłuste, chrupiące i słone są … Czytaj dalej Frytki
Jeden z najważniejszych kulinarnych symboli Francji: długaśna, jasna bułka z chrupiącą skórką i miękkim miąższem. Jedzona na paryskie śniadanie z odrobiną masła i dżemu, podawana na stylowym pikniku w towarzystwie camemberta albo napychana szynką, serem i mnóstwem dodatków w bardziej anglosaskim stylu. Historia bagietki w dużej mierze opiera się na spekulacjach, jest jednak kilka pewników: długie chleby (zwane ówcześnie pains longs) rozpowszechniły się we Francji … Czytaj dalej Bagietka
Choć nam cukierki prawoślazowe kojarzą się raczej z bolącym gardłem, to właśnie prawoślazowi lekarskiemu (Althaea officinalis), który pierwotnie był ich głównym składnikiem, zawdzięczają swoją nazwę nieszczególnie dziś lecznicze pianki marshmallows. Ich historia sięga dziewiętnastowiecznej Francji, gdzie powstał deser pâte de guimauve, jednak masową popularność i swój obecny kształt zyskały w USA. Prawoślazu (angielska nazwa to marsh – bagno + mallow – ślaz) używano jako składnika … Czytaj dalej Marshmallows
Jeden z najsłynniejszych francuskich wypieków w zasadzie pochodzi z Austrii, a wedle legendy w jego powstanie zamieszany był pewien polski szpieg… Istnieje wiele legend dotyczących powstania rogali, a duża część z nich wskazuje na ich związek z islamskim półksiężycem. Według jednej z opowieści, pewien siedemnastowieczny piekarz, którego miasto (bądź Wiedeń w 1683, bądź Budapeszt w 1686 roku) oblężone było przez Turków, usłyszał w nocy dudnienie … Czytaj dalej Croissant
Był rok 1895. Młodziutki kelner Henri Charpentier przygotowywał w Café de Paris w Monte Carlo deser dla księcia Walii, przyszłego króla Edwarda VII. Po latach w swojej autobiografii Życie à la Henri pisał: Zupełnym przypadkiem, kiedy pracowałem przy podgrzewaczu, zapaliły mi się syropy. Myślałem, że wszystko popsułem. Książę i jego towarzysze czekali. Nie mogłem zacząć od początku. Spróbowałem deseru. Okazało się, że to najpyszniejsza kompozycja … Czytaj dalej Naleśniki Suzette
„Każdy zdaje się mieć jakąś opinię co do tego, co powinno, a co nie powinno znaleźć się w sałatce nicejskiej” – zauważyła kiedyś Nigella Lawson. Okazuje się, że wersja „kanoniczna” odbiega od tej najbardziej popularnej, a te proponowane przez „gwiazdkowych” szefów kuchni budzą głośne protesty purystów. Po oksytańsku zwana la salada nissarda, w XIX wieku składała się z pomidorów, anchovies i oliwy z oliwek. Kropka. … Czytaj dalej Sałatka nicejska
Ile (przynajmniej częściowo chrześcijańskich) krajów, tyle bożonarodzeniowych tradycji kulinarnych. W oczekiwaniu na święta postanowiłam przedstawić Wam trzy, które wydały mi się szczególnie ciekawe, a może i nieco dziwne. Oto pierwsza z nich. Francja: Trzynaście deserów Trzynaście deserów (fr. treize desserts, oks. tretze dessèrts) to tradycja prowansalska: są one zwieńczeniem wielkiej kolacji świątecznej (gros souper). Desery, zwane również calenos, wspomniane zostają w Explication des usages et coutumes … Czytaj dalej Świąteczne dziwy: 13 deserów
Tarta Tatin – odwrócone, francuskie lub kruche ciasto, z karmelizowanymi jabłkami – nazwę swą zawdzięcza siostrom Stéphanie i Caroline Tatin, które pod koniec XIX wieku prowadziły hotel Tatin w Lamotte-Beuvron, około 160 km na południe od Paryża. Czytaj dalej Tarta Tatin
